Leefgroep 5: Drie koningen

... drie koningen, drie koningen geef mij een nieuwe hoed,

mijn oude is versleten, mijn moeder mag het niet weten,

drie koningen, drie koningen geef mij een nieuwe hoed ...

Lennert had vorig jaar een voorstel ingediend : drie koningen gaan zingen bij de mensen. Helaas, was drie koningen vorig jaar al voorbij. We namen het voorstel mee naar leefgroep 5. In het eerste atelier na nieuwjaar zouden we drie koningen spelen voor de bejaarden in het rusthuis.
In de klas knutselden we eerst een mooie zilveren of gouden kroon. Er zaten echte pareltjes tussen.
Opdracht 1 was dus volbracht. Daarna gingen we thuis op zoek naar een tafelkleed, een deken, een badhanddoek... die dienst kon doen als mantel. Zo had iedereen uit de leefgroep een kleurrijke koningsmantel ! Opdracht twee was ook ok.
's Middags verkleedden we ons in de klas. Oeps, waar bleven de kinderen die naar huis gingen eten ?
Juf had hen vergeten verwittigen dat ze eerder naar de klas moesten komen. We pikten Fien en Emi vlug aan hun huis op en vertrokken dan naar het rusthuis.

In het rusthuis kwamen we per drie binnen en zongen we uit volle borst ons lied. We begroetten de mensen hartelijk en gaven hen ook een stevige handdruk.

Daarna vormden we ons koor. We zongen het lied van Simon en het sterrenlied en natuurlijk ook nog eens het driekoningenlied. Sommige bejaarden zongen mee. We kregen een hartelijk applaus.

Na het zingen gingen we samen met de mensen die zin hadden om te knutselen naar een andere zaal.
Iedereen mocht bij een bewoner gaan zitten. Samen met de bewoner knutselden we een kroon. Zo konden we een babbeltje slaan met hen. Soms lukte dit goed, soms was het ook een beetje moeilijk.
Maar iedereen zette zich super in om een prachtige kroon te knutselen voor hun bejaarde.

We hadden ook een foto nodig van elke bejaarde. Elk om beurt probeerden we de beste foto te maken van onze bewoner. Die zouden we in de klas uitprinten en op de foto zouden we de kroon plakken. Zo werd elke bejaarde onze koning of koningin van de dag.

De bewoners genoten duidelijk van al deze aandacht en poseerden graag voor de foto.

Plots kwam de mama van Lore Detavernier binnengestapt. Ze wilde graag wat meehelpen.
Dat vonden wij natuurlijk prima. Zij werkt in het rusthuis en kent de bewoners goed.

Na het knutselen was het tijd voor de koffie en de taart. We brachten de bewoners naar de eetzaal terug. Wij zochten ook een plaatsje uit. De kar met taartjes en koffie werd binnengereden door bejaardenhelpster Dorine en wij hielpen om alles uit te delen aan de bewoners.